دستور موقت اقدامی است که به تبع اصل دعوا درخواست می شود. شخصی که درخواست دستور موقت می نماید ابتدا باید فوریت امر را اثبات کند. فوریت وقتی وجود دارد که اگر درخواست دستور موقت پذیرفته نشود، پیش از اینکه حکم در اصل دعوا صادر شود به متقاضی دستور، خسارتی خطیر و غیرقابل جبران که فوری یا قریب الوقوع است وارد خواهد شد. هدف از صدور دستور موقت فراهم نگه داشتن زمینه اجرای حکمی است که توسط دادگاه صادر می­شود. هرگاه دستور موقت قبل از اقامه دعوا درخواست شود، ذی نفع باید حداکثر ظرف بیست روز از تاریخ صدور دستور موقت، اصل دعوا را در دادگاه صالح اقامه نماید.
مدارك و منضمات مورد نياز جهت طرح دعوای تقاضای دستور موقت

- با توجه به خواسته اصلی مشخص می­ شود.
- به همراه داشتن كارت ملي جهت احراز هويت و كارت عابر بانك جهت پرداخت هزينه ي دادرسي الزامي است.
*در صورت عدم وجود مدارك اختياري فوق مي توانيد يكي از دلایل ذيل را ارائه نماييد.
- استماع شهادت شهود و مطلعين
- درخواست استعلام
- شماره پرونده استنادي
- سایر دلایل و مستندات