عقد صلح عقدی است که طبق آن، دو طرف در پیدایش یا زوال یک رابطه حقوقی توافق میکنند. ایجاب کننده را مصالح و قبول کننده را متصالح میگویند. تنفیذ در حقوق به معنی اجازه کردن عمل حقوقی غیر نافذ است.زمانی که صلحنامهای به صورت اکراهی منعقد میشود، در صورتی که متصالح (قبول کننده) آن را تنفیذ کند دارای اثر حقوقی و در صورتی که آن را رد کند باطل میشود. پس در صورتی که صلحنامه به صورت فضولی منعقد شده باشد، هر یک از مصالح (ایجاب کننده) یا متصالح میتواند به دادگاه مراجعه کرده و دادخواستی مبنی بر تنفیذ صلحنامه به طرفیت مالک اصلی تقدیم کنند.
مدارک و منضمات مورد نیاز جهت طرح دعوای تنفیذ صلح نامه (اموال منقول)
- تصویر مصدق صلحنامه (اختیاری)
- به همراه داشتن کارت ملی جهت احراز هویت و کارت عابر بانک جهت پرداخت هزینه دادرسی الزامی است.
* در صورت عدم وجود مدارک اختیاری فوق میتوانید یکی از موارد ذیل را ارائه نمایید.
- شهادت شهود و مطلعین
- تحقیقات محلی
- اتیان سوگند
- درخواست استعلام
- پرونده استنادی
- ارجاع به کارشناسی
- معاینه محلی
- سایر دلایل و مستندات
|